H Συλλογική μας Ευθύνη για ένα Βιώσιμο Μέλλον

της Μαρίας Βιτωράκη*

Ζούμε σε ξεχωριστούς και δύσκολους καιρούς! Κάθε μέρα που περνάει μετράει σαν χρόνος γιατί η δική γενιά είναι εκείνη που είτε θα ανταποκριθεί θετικά στην μεγάλη οικολογική πρόκληση είτε θα αποτύχει οδηγώντας τον πλανήτη και τις επόμενες γενιές στην κατάρρευση.

Η έντονη σε διάρκεια και επιπτώσεις οικονομική κρίση στην χώρα μας – αποτέλεσμα ενός σπάταλου, κοινωνικά άδικου, αντιπαραγωγικού μοντέλου ανάπτυξης βασισμένου στον δανεισμό και στην ανούσια κατανάλωση είναι μόνο η μια όψη του νομίσματος! Η άλλη του όψη, που ίσως δεν είναι σε όλους εξίσου ορατή, αφορά στο περιβάλλον και στα οικολογικά αποθέματα της χώρας. 

Αυτό που ζούμε είναι εντέλει μια κρίση οικολογική, πολυεπίπεδη και δραματική!

Σε παγκόσμια κλίμακα οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι μόλις είκοσι χρόνια έμειναν για την μετάβαση στη νέα πράσινη εποχή, την εποχή που το σύνολο του ανθρώπινου πληθυσμού θα ζει και θα αναπτύσσεται με ένα τρόπο όχι παρασιτικό στο περιβάλλον όπως σήμερα, αλλά με σεβασμό στα άλλα είδη και στοχεύοντας στην μακροπρόθεσμη διατήρηση του πολύτιμου φυσικού κεφαλαίου (νερού, εδαφών, οικοσυστήματων, βιοποικιλότητας) που είναι η βάση της ζωής και της δικής μας ευημερίας.

Αυτή η νέα εποχή της εξοικονόμησης φυσικών πόρων και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας δεν θα έρθει αν δεν αγωνιστούμε σήμερα συλλογικά και ατομικά για αυτήν, αν δεν αναλάβει ο καθένας από μας την ευθύνη που του αναλογεί αλλά και αν δεν παρθούν (συλλογικά) εκείνες οι αναγκαίες πολιτικές αποφάσεις αλλαγής του τρόπου παραγωγής και κατανάλωσης για να τιθασευτεί η κλιματική / οικολογική κρίση και να περιοριστεί σε ένα πλαίσιο που θα μπορέσουμε να διαχειριστούμε βιώσιμα στο άμεσο μέλλον.

Η ίδια η κοινωνία των πολιτών πρέπει αναπτυχθεί περισσότερο, να ωριμάσει πολιτικά και να ηγηθεί των πρωτοβουλιών για μια πράσινη οικονομία!

Οι τοπικές κοινωνίες, οι φορείς πολιτών - ιδιαίτερα των περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένων πολιτών- μπορούν να έχουν ένα ουσιαστικό ρόλο στον οικολογικό μετασχηματισμό της κοινωνίας και της οικονομίας όταν εγκαταλείψουν την στάση του στείρου "όχι" που σήμερα ...σε πολλές περιπτώσεις υιοθετούν (βλέπε παγκρήτιο δίκτυο κατά των βιομηχανικών ΑΠΕ) και αντιμετωπίσουν κατά μέτωπο τα προβλήματα καταθέτοντας τις δικές τους προτάσεις και επιδιώκοντας την συνεργασία, την ουσιαστική σύνθεση των απόψεων και τις συναινετικές λύσεις.

Για παράδειγμα το Παγκρήτιο δίκτυο πολιτών θα έπρεπε σήμερα να διεκδικήσει την συγκρότηση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για την εξοικονόμηση ενέργειας και χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στην Κρήτη, που θα στοχεύει στην επίτευξη κατ ελάχιστο των εθνικών στόχων για εξοικονόμηση ενέργειας, διείσδυση ΑΠΕ και μείωση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου έως το 2020! Πάνω σε ένα τέτοιο πλάνο θα έπρεπε να οργανωθεί το παγκρήτιο δίκτυο ΥΠΕΡ της εξοικονόμησης ενέργειας αλλά και των ΑΠΕ, ανοίγοντας τον δρόμο για ουσιαστικές αλλαγές στο ενεργειακό μοντέλο της Κρήτης!
Είναι σήμερα η στιγμή για βαθιές τομές στην κοινωνία και στην οικονομία μας, είναι η στιγμή που θα πρέπει ως κοινωνία να δράσουμε συλλογικά, συνεργατικά και συντεταγμένα, να θέσουμε στόχους και να τους πετύχουμε, είναι η στιγμή που ο καθένας από μας πρέπει να ανακαλύψει τα αποθέματα φαντασίας, δημιουργικότητας και έμπνευσης μέσα του και να τα κάνει πράξη!
Μπορούμε να τα καταφέρουμε όλοι μαζί με συνεργασία και αλληλεγγύη!


* Η Μ. Βιτωράκη είναι χημικός μηχανικός με εξειδίκευση σε θέματα περιβάλλοντος. Διδάσκει μαθήματα περιβαλλοντικής επιστήμης στο κολέγιο Deree

*αναδημοσίευση από το made in creta